KİTAP YORUMU #1 YAĞMUR SONRASI - SARAH JİO

YAĞMUR SONRASI - SARAH JİO

İlk önce yazardan başlamak istiyorum.

Sarah Jio, genç bir yazar ve ülkemizde de çok okunan bir yazar haline geldi. Ki bende çok severek okumaya başladım bu yazarı. Anlatım tarzını ve dilini çok beğeniyorum.

Yazarın ilk kitabı Mart Menekşeleri.

Mart Menekşelerini büyük bir hayranlıkla okuduğuma göre bu yazarın diğer kitaplarını da okumaya Mart Menekşeleriyle karar verdim. Mart Menekşelerinden sonra Debbie Macomber'ın serisine başlamıştım. Seriye şimdi ara verdim ve geçen D&R alışverişimde Sarah Jio'yu görünce hemen kaptım tabi. Aldığım Yağmur Sonrası kitabı 2.kitabı yazarın. Seri değil ama sırayla gitmek daha mantıklı geliyor bana.

Arkadya Yayınlarının şu kapak basımı herkes gibi beni de mutlu ediyor çünkü harika kapaklar ve püsküllü ayraçlar okurların hoşuna gidiyor.

Gelelim asıl konumuza;

Kitabın dili harika öncelikle. Konu ilerlemesi insanın kafasını hiç karıştırmıyor herşey tıkır tıkır anlatılmış.

Ana karakterimiz "Anne" 

Yaşlı bir kadın.

Bir gün evinde otururken torunu bir mektup geldiğini söyler ve hikaye orada başlar. Öyle bir hikaye ki ben okurken o hikayenin içindeydim. Sanki bendim Anne. Gözlerimle okuyor muydum, izliyor muydum? bilmiyorum.

Ve hikaye çoook eskilere gider. Anne 21 yaşında sıradan bir genç hemşire.

Sevdiğini zannettiği bir nişanlısı,

hayatının çoğunu beraber geçirdiği arkadaşı.

Savaş vardı ülkede. 1 sene yardıma ada'ya gitmek istiyordu ve gitti de arkadaşıyla.

Ada'ya adım atar atmaz olaylar hemen belli ediyor kendini.

"Westry"

Genç asker.

Büyük AŞK.

Adada büyük bir aşk başlar ama öyle böyle değil.

Anne ve Westry adada o büyük aşkı yaşarlarken bir cinayete şahit olurlar.

Sonunda da bir sene bitmiştir ve eve dönme vakti gelmiştir.

Adada o kadar olaylar, yaşanmışlıklar, dostluklar vardır ki adaya veda ettikten sonra da ilginç bir şekilde bağlantı kurdurtur hikaye.

Bundan sonrası kitabı okumakla çözülecektir.

Ben bu kitabı gerçekten hissederek okudum.Etkileyici buldum ve ilk defa okurken gözümden bir damla yaşın yanaklarımdan aktığını hissettim.Boğazımın düğümlendiği yerlerde oldu, sevindiğim işte bu dediğim yerlerde.

Bu kitap benim şimdiye kadar okuduklarım arasında ilk sıralara yerleşti.

Kitabın ön kapağında yazdığı gibi 

"Umut tükenmiş gibi görünse de ikinci şans her zaman vardır...

Ya yoksa?"

İşte bu yazıyı kitap bitince anlayacaksınız...

OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM...